Anasayfa
Devekuşlarının Baş Gömmesi « Hayvanlar Dünyası
Bu inanç ve görüşün nereden kaynaklandığı bilinmiyor.
Güya devekuşu başını kuma gömünce düşmanlarını ve gelecek tehlikeyi
görmez, onun için de rahatlarmış. Güney Afrika'da 80 sene boyunca
yapılan gözlemlerde böyle bir olay görülmemiştir. Hiçbir devekuşu
kafasını kuma gömmeye teşebbüs etmemiştir. Zaten bunu yaparlarsa
boğulacakları da kesin.
Her ne kadar beyinleri gözlerinden küçük olsa da, kuş dünyasının en
akıllılarından olmasalar da, devekuşları kendilerini gizlemek için
başlarım kuma gömecek kadar da aptal değillerdir. Bu görüntünün asıl
nedeni devekuşu yavrularının yırtıcı hayvanların saldırılarına karşı
açık ve korumasız olmalarıdır. Onlar yetişkin devekuşları gibi hızlı
koşup kaçamazlar. Bir tehlikeyi sezdiklerinde aniden kendilerini
bulundukları yere bırakarak, hareketsiz kalıp çevreye uyum sağlayarak
düşmanlarının dikkatlerinden kaçtıklarını ümit ederler.
Anne devekuşları bazen bütün vücutlarını, kanatlarını da açarak toprak
üzerine yatırırlar ve yavrularını güneşin kavurucu etkisinden korumaya
çalışırlar. Ayrıca devekuşlarının dinlenirken boyun kaslarını
rahatlatmak için veya çok sık olmasa da uyurken bazen bu pozisyonu
aldıkları biliniyor. Hatta bir görüşe göre, bu pozisyonda kafalarını
yere dayayıp düşmanlarının ayak seslerini dinledikleri de ileri
sürülüyor.
Daha yumurtadan çıkar çıkmaz erişkin bir tavuk büyüklüğünde olan
devekuşu yavrularının uzun boyunları genellikle bej rengindedir ve
üzerlerinde siyah çizgiler vardır. Bu renklerle otların renkleri ve
gölgeleri karışarak iyi bir kamuflaj imkanı sağlar. Bu durumda otların
aralarına başlarını soktuklarında vücutları görünürken boyun ve baş
kısımları görülmez. Görülmeyen başın kurna gömülmüş gibi insanlar
tarafından algılanmasının nedenlerinden biri de bu olabilir.
Bu tip uçamayan büyük kuşların başlarını kuma gömme gibi aptalca bir
savunma sistemine zaten ihtiyaçları yoktur. İşitme ve görme duyuları
son derecede iyidir. Boylarının da avantajı ile çevreyi çok iyi
gözleyebilirler. Düşmanı diğer av adaylarından önce sezebilirler.
3 metrelik boylarına ve 100 - 150 kilogramlık ağırlıklarına rağmen
saatte 50 kilometre hızla koşabilirler. Köşeye sıkıştıklarında ise
kolay teslim olmazlar. Çok seri ve kuvvetli tekme atabilirler, uzun
boyunları sayesinde düşmanı yaklaştırmadan mücadele edebilirler.
alıntıdır...
Bu inanç ve görüşün nereden kaynaklandığı bilinmiyor.
Güya devekuşu başını kuma gömünce düşmanlarını ve gelecek tehlikeyi
görmez, onun için de rahatlarmış. Güney Afrika'da 80 sene boyunca
yapılan gözlemlerde böyle bir olay görülmemiştir. Hiçbir devekuşu
kafasını kuma gömmeye teşebbüs etmemiştir. Zaten bunu yaparlarsa
boğulacakları da kesin.
Her ne kadar beyinleri gözlerinden küçük olsa da, kuş dünyasının en
akıllılarından olmasalar da, devekuşları kendilerini gizlemek için
başlarım kuma gömecek kadar da aptal değillerdir. Bu görüntünün asıl
nedeni devekuşu yavrularının yırtıcı hayvanların saldırılarına karşı
açık ve korumasız olmalarıdır. Onlar yetişkin devekuşları gibi hızlı
koşup kaçamazlar. Bir tehlikeyi sezdiklerinde aniden kendilerini
bulundukları yere bırakarak, hareketsiz kalıp çevreye uyum sağlayarak
düşmanlarının dikkatlerinden kaçtıklarını ümit ederler.
Anne devekuşları bazen bütün vücutlarını, kanatlarını da açarak toprak
üzerine yatırırlar ve yavrularını güneşin kavurucu etkisinden korumaya
çalışırlar. Ayrıca devekuşlarının dinlenirken boyun kaslarını
rahatlatmak için veya çok sık olmasa da uyurken bazen bu pozisyonu
aldıkları biliniyor. Hatta bir görüşe göre, bu pozisyonda kafalarını
yere dayayıp düşmanlarının ayak seslerini dinledikleri de ileri
sürülüyor.
Daha yumurtadan çıkar çıkmaz erişkin bir tavuk büyüklüğünde olan
devekuşu yavrularının uzun boyunları genellikle bej rengindedir ve
üzerlerinde siyah çizgiler vardır. Bu renklerle otların renkleri ve
gölgeleri karışarak iyi bir kamuflaj imkanı sağlar. Bu durumda otların
aralarına başlarını soktuklarında vücutları görünürken boyun ve baş
kısımları görülmez. Görülmeyen başın kurna gömülmüş gibi insanlar
tarafından algılanmasının nedenlerinden biri de bu olabilir.
Bu tip uçamayan büyük kuşların başlarını kuma gömme gibi aptalca bir
savunma sistemine zaten ihtiyaçları yoktur. İşitme ve görme duyuları
son derecede iyidir. Boylarının da avantajı ile çevreyi çok iyi
gözleyebilirler. Düşmanı diğer av adaylarından önce sezebilirler.
3 metrelik boylarına ve 100 - 150 kilogramlık ağırlıklarına rağmen
saatte 50 kilometre hızla koşabilirler. Köşeye sıkıştıklarında ise
kolay teslim olmazlar. Çok seri ve kuvvetli tekme atabilirler, uzun
boyunları sayesinde düşmanı yaklaştırmadan mücadele edebilirler.
alıntıdır...
